دریای خزر دریاست یا دریاچه؟ دانشمندان پاسخ میدهند
تاریخ انتشار: ۲۸ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۳۴۶۳۴
دریای خزر بزرگترین آبگیر داخلی جهان است، اما از آنجا که ویژگیهای خاصی دارد هنوز دانشمندان در مورد اینکه آیا این آبگیر دریاست یا دریاچه توافق نکردهاند. شاید این مسئله کم اهمیت به نظر برسد، اما پاسخ آن پیامدهای مهم ژئوپلیتیکی دارد که باعث میشود موضوعی حساس باشد.
آیا دریای خزر یک اقیانوس است؟به گزارش گجت نیوز، دریای کاسپین بین اروپا و آسیا قرار دارد و چندین کشور از جمله آذربایجان، ایران، قزاقستان، روسیه و ترکمنستان با آن همسایه هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بر اساس منابع یونانی و ایرانی باستان، وسعت زیاد این آب به اندازه یک اقیانوس است که این مسئله در نامگذاری آن نیز کمک کرد. دلیل دیگری که این نامگذاری دارد، شوری (میزان نمک) بالای آب است، البته شوری جنوب دریا بیشتر از ناحیه شمال آن یعنی جایی که آب شیرین از رود ولگا واردش میشود است.
علاوه بر این، هرچه به سمت جنوب دریا حرکت کنید، عمق آب بیشتر میشود و این تضاد قابل توجهی است. عمق بخش شمالی آب میتواند به حدود ۵ تا ۶ متر (۱۶ تا ۲۰ فوت) برسد، اما در جنوب، عمق آن به طور حیرت انگیزی به ۱۰۰۰ متر (۳۰۰۰ فوت) میرسد.
آیا دریای خزر یک دریاچه آب شیرین محسوب میشود؟ممکن است با تمام این ویژگیهایی که ذکر کردیم فکر کنید که در حال توصیف یک دریا هستیم، اما این مسئله کمی پیچیده است. دریای خزر ویژگیهای منحصر به فردی دارد که کمی ما را سردرگم میکند. اولاً، این دریا محصور در خشکی و کاملاً داخلی است.
ثانیا تنها راه دسترسی به آن از طریق آب رودخانه ولگا است که از روسیه عبور میکند. همچنین این دریا از طریق کانالهایی به دریای سیاه، دریای بالتیک و دریای آزوف متصل میشود.
با وجود اینکه دریای خزر دارای نمک فراوانی است، اما این نمک را از دریای آزاد دریافت نمیکند. علاوه بر رود ولگا، چندین رودخانه آب شیرین دیگر از جمله اورال و کورا نیز به این دریا میریزند. اما با وجود این جریان دائمی آب شیرین، سطح شوری خزر به طور متوسط حدود 12 در هزار (ppt) است. به عبارت سادهتر آب آن کمی شورتر از آب شیرین است، اما میزان شوری آن بسیار کمتر از یک دریای معمولی ( با سطح شوری 35 در هزار) است.
همچنین این ویژگیهای منحصر به فرد، دریای خزر را به خانهای برای گونههای مختلف تبدیل کرده است که با شرایط نیمه شور آن سازگار شدهاند. این گونهها شامل ماهیان خاویاری خزری هستند که تخمهایشان خاویار محبوب و پرطرفدار را تشکیل میدهد.
همچنین در این آب فوک خزری دیده میشود که ظاهری دوست داشتنی دارد و فقط در این آبها یافت میشود و کوچکترین عضو خانواده فکهای بدون گوش محسوب میشود.
با این حال دریای خزر تحت تاثیر آلودگی و صید بیرویه قرار دارد و این جایی است که مسئله تعریف وارد بازی می شود.
گل آلود شدن آب دریای خزر با منابع غنی و ژئوپلیتیکاز زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱، دریای خزر به دلیل وجود منابع نفت و گاز در آبها و اطراف آن، به موضوعی کلیدی در عرصه ژئوپلیتیک برای کشورهای اطراف تبدیل شده است. هر کشوری درگیر اختلافات جاری مختلف بر سر آبهای سرزمینی و ترسیم مناطق ممنوعه بوده است که همه اینها به قیمت در خطر افتادن محیط زیست تمام شده است.
هر کشوری مبلغ هنگفتی را در بهره برداری از منابع طبیعی منطقه برای اهداف اقتصادی خود سرمایه گذاری کرده است. در هر زمان، قایقهای گشتی کشورهای مختلف در امتداد مرزهای توافق شده سهمیههای آبی خود برای محافظت از منافعشان پنهان میشوند. در عین حال، انجمن ماهیگیری محلی و صنعت توریست به تجارت و فعالیت در این آبها ادامه میدهد و امرار معاش میکنند.
به همین دلیل است که مسئله طبقه بندی دشوار، اینکه آیا دریای خزر واقعا دریاست یا دریاچه، اهمیت دارد. بدون توافق رسمی و شناخته شده بین المللی در این مورد، به مسائل ژئوپلیتیکی اجازه داده شده است که در خطوط سنتی ژئوپلیتیک، از جمله ارعاب و مذاکراتی که با سیاست قدرت هدایت میشوند، به جای قوانین بین المللی، پیش بروند.
با این حال، اگر این دریاچه بیشتر درگیر جامعه جهانی شود، تعریف دریای خزر به عنوان یک دریای مشروع این امکان را میدهد که آبها تحت همان ابزارهای بین المللی که از اقیانوس هایجهان محافظت میکنند، محافظت شوند و همچنین حقوق و مسئولیتهای مربوط به بهره برداری، حفاظت و مدیریت اکوسیستمهای دریایی تقسیم شود.
متاسفانه، کشورهای همجوار این آبها در سالهای اخیر به طور فزاینده ای از کنوانسیونهای بینالمللی خارج شدهاند، در واقع حتی بیشتر از زمانی که تازه اتحاد جماهیر شوروی فروپاشیده بود.
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
کلیدواژه: دریای خزر دریاچه خزر بین المللی دریای خزر آب شیرین یک دریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۳۴۶۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دانشمندان درباره «جهانهای موازی» چه میگویند؟
نظریه جهانهای فراوان که برخی از آن به جهانهای موازی، بسگیتی یا چندجهانی یاد میکنند، شاید همه ویژگیهای یک نظریه علمی معتبر را نداشته باشد، اما ویژگیها و پیامدهای آن حتی توجه مردم عادی را جلب میکند. فیزیکدانان در تازهترین پژوهشها گفتهاند که ابعاد جهانهای موازی بینهایت نیست، بیاندازه بینهایت است!
به گزارش خبرآنلاین، «آلبرت اینشتین» با تمام نبوغ و دانش خود، تفسیر آماری مکانیک کوانتومی را قبول نداشت و این مفهوم را در جمله معروف «خدا تاس نمیاندازد» عنوان کرد. «نیلز بوهر» هم که از پایهگذاران مکانیک کوانتومی بود، در پاسخ اینشتین گفت: «به خدا نگو چهکار کند!».
تحقیقات فیزیکدانان طی نیمه دوم قرن بیستم نشان داد که نهتنها تعبیر اینشتین در تاسبازی اشتباه بود که کازینوی عظیم فیزیک کوانتومی بهاحتمال زیاد دارای اتاقهایی بسیار بیشتر از هر آن چیزی است که تاکنون تصور میکردیم. حال «ارسلان عادل» و همکارانش در دانشگاه کالیفرنیا در دیویس (UCD)، آزمایشگاه ملی لسآلاموس در ایالات متحده و انستیتو فدرال فناوری سوئیس در لوزان میگویند که به نظر میرسد تعداد این اتاقهای اضافی، نهایتی ندارد!
این پژوهشگران در مقالهای در آرکایو، نقشه واقعیت بنیادین را دوباره ترسیم کردهاند تا نشان دهند که نحوه ارتباط ما با اشیاء در فیزیک، ممکن است مانع از مشاهده چشمانداز عظیم عالم شود.
تفسیر آماری عالمنزدیک به یک قرن است که درک ما از واقعیت، تحت تأثیر نظریهها و مشاهداتی که زیر پرچم مکانیک کوانتومی مطرح شدهاند، پیچیده شده است. روزگاری که میشد اندازهگیریهای دقیقی از اجسام انجام داد و سرنوشت محتوم آنها را با معادلات مکانیک، ترمودینامیک، الکترومغناطیس و نسبیت تعیین کرد، گذشته است.
برای درک تاروپود بنیادینی که عالم را تشکیل داده است، به ریاضیاتی نیاز داریم که بازی احتمالات را به اندازهگیریهای حدودی و غیرقطعی مرتبط کند؛ و این، به دور از دیدگاه شهودی عالم است.
بر اساس تعبیر کپنهاگی مکانیک کوانتومی، به نظر میرسد که امواج هر احتمالی همیشه وجود دارند، تا زمانی که آن اتفاق قطعی میشود و دیگر احتمالات به ناگاه ناپدید میشوند. حتی در حال حاضر هم کاملاً مشخص نیست که درنهایت، چه چیزی سرنوشت گربه شرودینگر را تعیین میکند.
نظریه جهانهای موازیاما اینهمه ابهام، مانع از آن نشده است که دانشمندان از دیدگاهها و ایدههای مختلف دست بکشند. «هیو اِوِرِت» (Hugh Everett)، فیزیکدان آمریکایی در دهه 1950 (۱۳۳۰) نظریه جهانهای موازی را پیشنهاد کرد که بر اساس آن، همه اندازهگیریهای محتمل، واقعیت خود را پایهگذاری میکنند. به بیان سادهتر میتوان این نظریه را چنین توضیح داد که انبوهی از جهانهای موازی داریم که هر اتفاق امکانپذیری در یکی از آنها به شکل تصادفی رخ میدهد. آنچه جهان ما را در مقایسه با دیگر جهانها پراهمیت میکند، صرفاً آن است که ما در حال مشاهده آن پدیده هستیم.
مدل «جهانهای متعدد» اِوِرِت را از نظر علمی نمیتوان «نظریه» دانست (مانند نسبیت یا مکانیک کوانتومی) و نمیتوان آن را با مکانیک کوانتومی مقایسه کرد که شگفتیهای مطلق را در پدیدهای محسوس به نمایش میگذارد؛ بااینحال محاسبات فیزیکدانان نظریه ریسمان، تعداد حدود ۱۰ به توان ۱۰۰ جهان موازی را محتمل میداند؛ یعنی چند ده میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد عالم!
در مدل چندجهانی (برخی آن را «بسگیتی» ترجمه کردهاند)، با برداشتی از بینهایت عالم از احتمالها شروع میکنیم که به زبان فیزیکدانان، همان مجموع همه انرژیها و موقعیتهای شناختهشده تحت عنوان «هملیتونین سراسری» است و سپس، روی هر چیزی که توجهمان را جلب کند، تمرکز میکنیم. بدین ترتیب احتمالهای نامتناهی را درون زیرسیستمهای همیلتونی مشخصتر و بهمراتب مدیریتپذیرتر، محدود میکنیم.
ذرهبین فریبندهحال این سؤال مطرح میشود که این تمرکز یا بزرگنمایی، درعینحالی که میتواند ادراکی از نامتناهی در اختیارمان قرار دهد، آیا میتواند مانع مشاهده چشمانداز کلی شود؟ آیا این کار، رویکرد کوتهفکرانهای نیست که از آشنایی ما با برخی از اشیاء ریزمقیاس (میکروسکوپی) برآمده باشد؟
بهبیاندیگر، میتوان اینطور توضیح داد که در آزمایش گربه شرودینگر، ما بهراحتی میپرسیم که آیا گربه در داخل جعبه، زنده است یا مرده؛ اما هرگز در نظر نمیگیریم که آیا بوی نامطبوعی از جعبه منتشر میشود یا اینکه میز زیر جعبه، گرم است یا سرد.
پژوهشگران در تلاش برای تعیین اینکه آیا تمایل ما به حفظ تمرکز بر آنچه در داخل جعبه است، اهمیتی دارد یا نه؛ الگوریتمی را توسعه دادند تا بررسی کنند که آیا ممکن است برخی از احتمالات کوانتومی موسوم به «حالتهای اشارهگر»، کمی سرسختانهتر از دیگر احتمالها تنظیم شوند و درنتیجه سبب شوند که برخی از ویژگیهای حیاتی با احتمال پایینتری درهم تنیده شوند.
اگر چنین باشد، جعبه توصیفکننده گربه شرودینگر تا حدی ناقص است مگر آنکه ما فهرست طولانی عواملی را در نظر بگیریم که بالقوه در سراسر کیهان پراکندهاند.
ارسلان عادل، فیزیکدان UCD در توضیح این ایده میگوید: «برای مثال شما میتوانید بخشی از زمین و کهکشان آندرومدا را در یک زیرسیستم داشته باشید و این زیرسیستم، کاملاً درست است». در تئوری، هیچ محدودیتی برای تعریف زیرسیستمها وجود ندارد و فهرست طولانی از حالتهای دور و نزدیک را میتوان در نظر گرفت که هرکدام، واقعیت را با اندکی تغییر پدید میآورند.
پژوهشگران با اتخاذ رویکرد جدید در نظریه چندجهانی (جهانهای متعدد) اِوِرِت، به پاسخی رسیدهاند که آن را تفسیر «جهانهای بسیار فراوانتر» نامیدهاند. تفسیر جدید، مجموعهای بیشمار از احتمالها را در نظر میگیرد و آن را در بازه بینهایتی از واقعیتها ضرب میکند که در شرایط معمولی آنها را در نظر نمیگیریم.
روش نوین هم با شباهت زیادی به تفسیر اصلی، بیش از آنکه درباره رفتار عالم توضیحی ارائه دهد، به تلاش ما برای مطالعه گامبهگام آن در هر لحظه اشاره دارد.
پژوهشگران امیدوارند که این الگوریتم بتواند در توسعه راههای بهتر برای کاوش سیستمهای کوانتومی مانند الگوریتمهای داخل کامپیوتر، کاربرد داشته باشد.